پسرک تنها

پاییز همان بهاریست که عاشق شده است

و اگر امروز چنین خزانم از عشق توست

حتی اگر نگویی که دوستم داری

من عاشقت هستم

بهار و خزان من تویی

پسرک تنها...

بعضی ها مثل خورشید هستند توی زندگی آدم

نور میدهند گرما میدهند

وقتی که باشند زندگیت میشود روز روشن

وای به وقتی که نباشند؛ زندگیت شب تار خواهد شد

تو خورشید زندگی منی

پسرک تنها...

اینجوری نبودنت نگرانم میکنه

کاشکی نبودنت از سر کم محلی به من باشه نه به خاطر

زبونم لال بشه اصلا

تقصیر خودم نیست

دلم شور میزنه

پسرک تنها...

دوگانه ی جالبی ست

عشق و غرور

عزیزم نمیدونم چرا چند وقتیه بهم محل نمیدی؟

روزی صد بار میخوام بهت پیام بدم

بعضی وقتا میگم مزاحمتم

بعضی وقتا غرور اجازه نمیده

امروز داشتم فکر میکردم عشق یا غرور؟

دیدم من بی تو میمیرم

من خاک پای توام

غرور؟

کاشکی میذاشتی به پات بیافتم

تو همه زندگی منی

اصلا بهم محل نذار

من اینجوری حالم بهتره

من چیزی نیستم که تو بخوای وقتتو و نگاهتو برا من بذاری

من یه ذره خاکم کف پای تو

فقط بذار باشم

پسرک تنها...

هیچگاه نمیتوان تقدیر را تغییر داد

باید با آن ساخت

تقدیر من هم جز تنهایی نیست

پسرک تنها...

دلم هوای روضه کرده

روضه ی مادر در این روزگار سخت پناه است برای ما

 

پسرک تنها...